The Jackal (1997) | มือสังหารมหากาฬสะท้านนรก
Director: Michael Caton-Jones
Genres: Action | Crime | Drama | Thriller
Grade: B+
ไม่รู้ว่ายังไงแต่คิดว่าตัวเองคือเสียงที่แตกออกมาจนไม่คิดว่าที่บ่นๆไม่ค่อยสนุกไม่ใช่เรื่องจริง อันที่จริงค่อนข้างสนุกมากทีเดียวตามประสาแนวทริลเลอร์ที่เน้นการไล่ล่าเป็นหลัก ซึ่งเนื้อเรื่องได้ดัดแปลงมาจากนิยายของ Frederick Forsyth และมีการสร้างเป็นหนังมาแล้วใน The Day of the Jackal (1973) ส่วนฉบับนี้คือการรีเมคอีกทีให้เข้ากับยุคสมัยที่ปรับเปลี่ยนไป แน่นอนว่าหลายอย่างดูลงตัวมากขึ้น ทั้งการวางแผน วิธีการ และตัวละคร ที่เซอร์ไพรส์ที่สุดคือ Bruce Willis มาเล่นเรื่องนี้ในบทของตัวร้าย นับว่าผิดถนัดจากหลายๆเรื่องที่ให้เล่นเป็นพระเอกซะมาก แต่ประเด็นกลายเป็นว่าคาแรกเตอร์ตัวร้ายกับตัวนักแสดงเข้ากันอย่างมาก
เป็นเรื่องของแจ็คเกิล (Bruce Willis) นักฆ่ารับจ้างที่ได้งานไปสังหารบุคคลหนึ่ง ซึ่งเป็นใครไม่แน่ชัดจนจนคาร์เตอร์ เพรสตัน (Sidney Poitier) เจ้าหน้าที่ FBI ได้ข้อมูลการว่าจ้างจึงตามสืบก่อนที่แผนการจะสำเร็จ แต่สืบเท่าไรไม่ได้เบาะแสเลยสักอย่างเพราะไม่สามารถระบุตัวตนของแจ็คเกิลถึงหน้าตาสัณฐานหรือประวัติที่ชัดเจน รู้แค่เป็นนักฆ่ารับจ้างที่ทำงานอย่างลับๆจนนึกว่าไม่มีตัวตนอยู่เลยแล้ว ด้วยเหตุนี้จึงเป็นหน้าที่ของเดแคลน มัลควีน (Richard Gere) นักแม่นปืน IRA ที่ถูกคุมขังในเรือนจำเพราะเคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของแจ็คเกิลและเคยร่วมงานกันก่อนจะถูกหักหลังในที่สุด
ไม่ใช่สายแอ็คชั่นต้องหลีกทางให้เรื่องนี้เพราะมีความอืดพอสมควรกับคนที่ไม่ชินกับแนวทริลเลอร์ จะมีให้ลุ้นสนุกนิดหน่อยตอนเปิดเรื่องแล้วจะไปอีกทีช่วงท้ายๆที่เริ่มยิงกันบ้างนิดหน่อยแต่ไม่ถึงกับมันส์อะไรมาก ยกเว้นฉากลอบสังหารในบ้านที่เด็ดสุดแล้วฉากนั้นถ้าต้องการฉากแอ็คชั่นมันส์ๆเพราะเต็มไปด้วยไหวพริบและเล่ห์เหลี่ยมของแจ็คเกิลล้วนๆ พอพูดถึงแจ็คเกิลต้องบอกก่อนว่าเป็นตัวร้ายที่เข้าขั้นร้ายสมบทบาททั้งนักแสดงและตัวบท สิ่งที่แจ็คเกิลทำล้วนเต็มไปด้วยแผนการทั้งหมด มีการคิดหน้าคิดหลังอย่างรอบคอบจนรู้สึกเป็นตัวร้ายที่เจ๋งที่สุดตัวหนึ่งเลยก็ว่าได้ แต่ที่เด่นสุดของเรื่องคือการปลอมตัวในแบบที่ไม่ซ้ำหน้าตากันเลยสักครั้ง พอมาฉากนี้เป็นบุคลิกหนึ่ง พอเปลี่ยนสถานที่ก็กลายเป็นบุคลิกหนึ่ง ได้เห็น Bruce Willis แปลงกลายในรูปลักษณ์ต่างๆทำให้รู้สึกสนุกกับตัวร้ายที่มากลูกเล่นจนไม่มีเบื่อ
ด้วยแผนการที่วางอย่างรอบคอบจนคนดูเห็นสิ่งที่ตัวร้ายทำซะมากกว่าพระเอกทำซะอีก เรียกได้ว่าตัวร้ายทำคะแนนแซงหน้าพระเอกอย่างเห็นได้ชัด โดยเฉพาะเรื่องฝีมือต้องนับว่ากินขาดอย่างมากจนไม่แปลกใจที่ชื่อเรื่องยังให้เป็นชื่อของตัวร้ายเลยด้วยซ้ำ ซึ่งความโดดเด่นของแจ็คเกิลเป็นยังไงก็ได้บอกกันแล้วในข้างต้น ส่วนเรื่องมิติตัวละครจัดว่ายังแบนราบอบู่บ้างเพราะไม่มีอะไรให้เล่านอกจากเป็นมือสังหารเลือดเย็น ทำงานคนเดียว(แต่ปลอมตัวเป็นหลายคน) เชื่อมั่นในตัวเองสูง และการทำงานที่นิ่งแต่เน้นคุณภาพ ก็ลองคิดดูเล่นๆหากสลับบทเป็นฝ่ายพระเอกรับรองว่าตัวร้ายหน้าไหนก็เทียบไม่ติด และด้วยความเก่งกาจเก็บรายละเอียดได้ดีนี่เองจึงเป็นตัวละครที่มีเสน่ห์เกินหน้าเกินตาพระเอก
ในขณะที่ฝ่ายพระเอกของเราออกจะตามสูตรไปสักนิด ไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจแม้จะเพิ่มปมในใจให้น่าเอาใจช่วย โดยรวมมาได้ตรงนักแสดง Richard Gere ที่ดูมีเสน่ห์แพรวพราว มีความเท่แบบสายบุ๋นเข้ากับคาแรกเตอร์ของตัวละครได้ดี แต่ที่ไม่ธรรมดาคือนักแสดง Jack Black ที่เข้ามาร่วมแจ่มในหนังด้วย โดยบทจะเล่นเป็นคนทำของตามสั่งแจ็คเกิล สำหรับบทเหมือนจะเอาฮามาสร้างสีสันให้ดูผ่อนคลายอยู่บ้าง แต่อย่างที่รู้เกี่ยวกับแจ็คเกิลที่มาดนิ่งเอางานเอาการไม่สนเรื่องอื่นเลยกลายเป็นตลกร้ายซะแทน(ดีไม่ดีจะเป็นตลกฝืดด้วยซ้ำ) นับเป็นการโผล่ที่ไม่เข้ากับเรื่องที่จริงจังแต่ปิดได้เจ็บแสบเหมือนบอกว่าเลือกทางเดินผิดแต่มีวิธีจัดการได้อยู่หมัด
The Jackal เป็นหนังทริลเลอร์ที่รู้สึกชอบตัวร้ายมากกว่าพระเอกหลายเท่าเพราะความแยบยลที่ไม่เหมือนใคร มีความฉลาดสามารถทำได้ทุกอย่างด้วยตัวคนเดียว มีการคิดหน้าคิดหลังจนไม่หวั่นต่อความผิดพลาดที่เกิดขึ้น ที่สำคัญแทบไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้เลย ไปไหนมาไหนปลอมตัวไม่ซ้ำกันสักแบบ นี่ที่เรียกว่านักฆ่าชำนาญของแท้ ทว่าตัวร้ายจะเก่งกาจมากแค่ไหนต้องยอมใจกับฝ่ายพระเอกที่ขุดคุ้ยตื้นลึกจนได้เบาะแสสำคัญตามตัวแจ็คเกิลจนได้ อันนี้ต้องยอมรับว่าบางช่วงชวนให้ลุ้นระทึกใครทันเกมใครอย่างเมามันส์ แต่บางช่วงขาดสมเหตุสมผลที่รวบรัดไปหน่อย อีกอย่างไม่ได้รีบดำเนินเรื่องเท่าไรทำให้มีความน่าเบื่ออยู่บ้างเพื่อแลกกับรายละเอียด ซึ่งประเด็นนี้เป็นดาบสองคมที่ไม่ชอบก็เบื่อได้ง่ายๆ ดังนั้นแนะนำว่าอย่าไปคาดหวังเรื่องแอ็คชั่นเนื่องจากเน้นวางแผนมากกว่า ให้คาดหวังความเข้มข้นที่มีโทนเรื่องซีเรียสจริงจัง แต่ถ้าดูถึงไคล์แม็กซ์รับประกันแอ็คชั่นสนุกอย่างแน่นอนเพราะตอนนั้นเป็นช่วงปล่อยไม้เด็ดแผนใครแผนมัน อาจจะเอื่อยๆซะหน่อยไม่เร่งรีบ กระนั้นถ้าติดตามเนื้อเรื่องดีๆจะรู้สึกสนุกไม่หน่อยทีเดียว
