The Monster (2016)
อะไรซ่อน
Director: Bryan Bertino
Genres: Drama | Fantasy | Horror
Grade: B
ต้องเลือกว่าจะรู้หนังเรื่องนี้แบบไหน ระหว่างสัตว์ประหลาดกินคนหรือประเด็นแฝงจากความสัมพันธ์แม่ลูก แต่ทางที่ดีควรนำทั้งสองนี้มารวมเป็นเรื่องเดียวกันโดยเน้นไปทางหลัง ส่วนที่เหลือเป็นของเสริมกระตุ้นอารมณ์ความน่ากลัว แต่ถ้าเลือกเฉพาะทางไม่อยากสนใจใยดีตัวละครเพราะน่าเบื่อก็อาจรับได้เพียงหนังสยองขวัญเรื่องหนึ่งที่แสนจะธรรมดาสนองความอยากเพียงชั่วครู่ หรือจะเอาแค่เรื่องตัวละครเพราะกลัวความสยองก็จะดูไม่รู้เรื่องเอาได้ ฉะนั้นทำใจนิดนึงว่านี่คือหนังสยองขวัญที่ต้องตีความเอาใจตัวละครไม่ใช่เอาใจผู้ชมโดยทั่วไป
คงไม่ใช่เรื่องแปลกกับหนังสยองขวัญที่อยากจะแหวกธรรมเนียนเน้นตัวละครให้มีจิตใจมากขึ้น ไม่ใช่เกิดมาตายหรือวิ่งหนีหรือมาโชว์เสียงกรี๊ดลั่นทุ่ง แต่เอาจริงๆก็เหมือนจะเกินคำว่าหนังสยองขวัญด้วยซ้ำสำหรับเรื่องนี้เพราะความดราม่า โดยเรื่องก็เกิดขึ้นบนถนนเปล่าเปลี่ยวมีป่าไม้ข้างริมทางและเคธี่ (Zoe Kazan) หรือแม่พยายามขับรถไปส่ง ลิซซี (Ella Ballentine) แก่ของพ่อของเธอให้รับเลี้ยงต่อไป แต่เกิดอุบัติเหตุชนบางอย่างทำให้รถเสียกลางถนน ไม่มีใครช่วย มีเพียงสองแม่ลูกที่รอการช่วยเหลือจากใครสักคน ยกเว้นบางสิ่งกำลังรอพวกเธอทั้งสองอย่างเงียบๆ
Monster Horror Film จากยุค 80's คือเสน่ห์อย่างหนึ่งที่หาได้ในยุคนั้นอย่างล้นหลาม สัตว์ประหลาดที่สร้างขึ้นจากการ Make-up ด้วยวัสดุอุปกรณ์เพื่อสร้างเป็นตัวเป็นตนให้สมจริงและน่ากลัว แต่เมื่อความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยีสูงขึ้นย่อมมีการใช้ CGI เข้ามาทดแทนเพื่อทลายข้อจำกัดเรื่องการเคลื่อนไหวที่ไม่สามารถหาได้จากของจริง ซึ่งเรื่องนี้ปฏิเสธการใช้งานจุดนั้นเพื่อสร้างสัตว์ประหลาดขึ้นมาจริง ฉะนั้นแล้วความรู้สึกเก่าๆจะมีให้เห็นตลอดเรื่องโดยเฉพาะตัวสัตว์ประหลาดที่จับต้องได้
มิติตัวละครค่อนข้างรุนแรงและนำเสนอได้ตรงไปตรงมา แม่ไม่ชอบลูก ลูกจึงเกลียดแม่ เมื่อสายสัมพันนี้ไม่อาจประสานเป็นความรักได้ก็ต้องแยกย้ายจากกันไป ถ้าเป็นคนรักที่ไม่ใช่เด็กคงเดินจากกันได้ไม่ยาก ทว่ากับเด็กล่ะจะทำยังไง ก็ไม่ต่างกันเพียงเปลี่ยนสถานะคุ้มครองจากแม่สู่พ่อหรือผู้ปกครอง อนึ่งที่คิดเช่นนี้เพราะเดิมทีครอบครัวคือสถาบันแห่งแรกที่เด็กจะต้องได้รับความอบอุ่นจากที่นั้น แต่เรื่องนี้ไม่ปรากฏให้เห็นด้วยซ้ำเกี่ยวกับครอบครัวแสนสุข คงเป็นเพียงความทุกข์ที่กัดกร่อนจิตใจมาตลอด เกิดความก้าวร้าวไร้ความรักที่จริงจัง เป็นเพียงด้านมืดราวกับปีศาจหรือสัตว์ประหลาดตนหนึ่ง
ไม่มีที่มาที่ไปเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดในเรื่องนี้และไม่มีอะไรเชื่อมโยงหากันราวกับว่าสองแม่ลูกที่ติดแหง่กกลางค่ำกลางคืนในวันฝนตกคือบุคคลดวงตก แต่จะมองให้ตรงตัวเช่นนั้นคงจะกลายเป็นหนังสยองขวัญสัตว์ประหลาดที่ธรรมดาเกินไป บางทีสัตว์ประหลาดในเรื่องที่แสนน่ากลัวตัวนี้อาจมีจริงหรือไม่มีก็ได้ ยิ่งวิธีการเล่าเรื่องแบบตัดสลับไปมา Flashback ตลอดต้นเรื่องจนจบหาช่วงเวลาที่ต่อเนื่องไม่ได้ เป็นข้อน่าสนใจเกี่ยวกับตอนจบที่ลิซซีตื่นขึ้นมาเจอหน้าแม่ แต่แทนจะรู้สึกเกลียดชังกลับกลายเป็นความรักความอบอุ่นเสียแทน บางทีสัตว์ประหลาดอาจหมายถึงอย่างอื่นที่ซับซ้อนกว่านั้น
ปมตัวละครคือสิ่งที่ใส่มาตลอดทั้งเรื่องและแสดงถึงปัญหาที่ถาโถมไม่หยุดยั้งจนความสัมพันแม่ลูกที่น่าอบอุ่นดูอ้างว้างด้วยความจงเกลียดจงชัง ฉากลิซซีถือมีดราวกับอยากฆ่าแม่ที่หลับอยู่นั้นแสดงความอึดอัดในใจที่ไม่น่ามีแม่แบบนี้ ทั้งเรื่องเต็มไปด้วยปัญหาที่แก้ไม่ได้ ไม่เว้นแม้แต่เคธี่ที่ควรเป็นแบบอย่างให้กับลูกตัวเอง อย่าว่าแต่เรื่องอารมณ์หรือการปรับความเข้าใจกันเลย แค่เรื่องใกล้ตัวที่สุดของเคธี่อย่างการเลิกเหล้ากับบุหรี่ก็เป็นปัญหาที่ลิซซีไม่ชอบอยู่ด้วย เคธี่พยายามเลิกหล้าแต่ไม่สำเร็จกับบุหรี่ก็เช่นกันที่มักจะโดนลิซซีเตือนอยู่บ่อยครั้ง ประเด็นต่อต้านสุราและสารเสพติดเช่นบุหรี่คือสิ่งที่ตัวหนังกำลังบอกถึงความสัมพันครอบครัวที่แย่ลงเพราะส่วนหนึ่งมาจากสิ่งเหล่านี้
The Monster คือหนังสยองขวัญที่เน้นอารมณ์กับการปรากฎของสัตว์ประหลาดทีละนิดละหน่อยและแสดงในเต็มตัวในไคล์แม็กซ์ แม้จะผิดหวังเรื่องหน้าตาอยู่บ้างแต่ชวนให้นึกถึงหนังสยองขวัญยุคเก่าๆที่เน้นความโหดเป็นหลัก เสียดายที่จบลงง่ายเกินไปราวกับความโหดเหี้ยมของสัตว์ประหลาดตัวนี้มาถึงทางตัน(หรืออาจเหนื่อย) กระนั้นไม่ถือโทษเรื่องตัวละครที่ทำได้ดีค่อนข้างมาก บอกถึงปัญหาที่ย่ำแย่เกินเยียวยาระหว่างแม่ลูกที่ขาดความรัก แต่ด้วยสถานการณ์ที่เลวร้ายก็ยังมีสิ่งหนึ่งที่ค้ำจุ้นให้ทั้งสองไม่ทอดทิ้งกันคือสัญชาตญาณความเป็นแม่ลูกที่รักกันแม้ไม่เอ่ยปากบอกก็ตาม
