The House on Sorority Row (1983)
Director: Mark Rosman
Genres: Horror | Mystery | Thriller
Grade: C+
มีความคลางแคลงใจตั้งแต่เปิดเรื่องเพราะดูท่าจะมีเซอร์ไพรส์รออยู่แน่นอน ซึ่งได้เกิดขึ้นจริงในช่วงท้ายของหนังที่สรุปเรื่องราวทั้งหมดคือฝีมือของใคร แต่นั้นไม่ใช่ประเด็นชวนน่าสนใจเท่าไรเมื่อรู้ความจริง เนื่องจากประเด็นตกไปอยู่ที่กลุ่มวัยรุ่น 7 คน ได้แก่ แคทเธอรีน (Kate McNeil),วิคกี้ (Eileen Davidson),ลิซ (Janis Ward),เจนี่ (Robin Meloy),ไดแอน (Harley Jane Kozak),มอร์แกน (Jodi Draigie) และ สตีวี (Ellen Dorsher) โดยทั้งหมดคือผู้หญิงที่ต้องการใช้ชีวิตช่วงวัยรุ่นที่กำลังหมดไป
เนื้อหาพูดถึงกลุ่มวัยรุ่นผู้หญิงที่ต้องการทำอะไรสักอย่างให้แก่ตัวเองก่อนจะไม่มีโอกาสได้ทำอีกครั้งกับเพื่อนๆเพราะทุกคนล้วนจบการศึกษากันหมดแล้ว ฉะนั้นโอกาสที่จะเจอกันจึงเป็นเรื่องยากและหาความสนุกก่อนจากกัน แต่ความสนุกก่อนจากลามีอุปสรรคเพราะถูกขัดขวางโดยหญิงชราดูแลบ้านพักอาศัยท่านหนึ่ง (Lois Kelso Hunt) ที่ดูท่ามีปัญหาเรื่องสุขภาพจิตเพราะอารมณ์เสียง่ายและออกมาทำลายความสุขของสาวๆบ่อยครั้้ง กระทั่งกลุ่มสาวทั้งเจ็ดไม่อาจทนต่อไปได้จึงวางแผนแกล้งเพื่อเอาคืน ทว่าการอำเล่นได้นำมาซึ่งความตายที่ไม่คาดคิดและส่งผลให้ทุกคนถูกฆ่าไปทีละคน
เรื่องอาจจะดำเนินไปช้าสักหน่อยในช่วงแรกเพราะเต็มที่กับการปูความสัมพันธ์ตัวละครที่ค่อนข้างหลายตัว และเพื่อให้เห็นพ้องกันว่าเกิดอะไรขึ้นจึงต้องการแสดงถึงความแตกต่างระหว่างวัยรุ่นสาวทั้งเจ็ดกับหญิงชราเพียงหนึ่ง แน่นอนว่าความแตกต่างระหว่างวัยมีให้เห็นชัดเจน สำหรับหญิงชราคือตัวละครที่มีปมในอดีตทำให้น่าเห็นใจ แต่กับวัยรุ่นสาวทั้งหลายไม่มีปมนอกจากความสนุกคึกคะนอง ตั้งวงดื่มเหล้าสังสรรค์ พาผู้ชายเข้าห้องเพื่อมีเซ็กซ์ ตกแต่งสถานที่เพื่องานเลี้ยงฉลอง และอื่นๆที่ล้วนทำให้เจ้าบ้านไม่พอใจทั้งสิ้น เรื่องทั้งหมดนี้ทำให้เกิดความขัดแย้งที่นำไปสู่การแก้แค้นและการรู้เท่าไม่ถึงการณ์
ตัวละครหลักจะเป็นผู้หญิงเกือบหมด ขณะที่ผู้ชายเป็นเพียงตัวประกอบที่ไม่ได้มีความสำคัญอะไรนัก ซึ่งเรื่องนี้ต้องการพูดถึงวัยรุ่นเพศหญิงที่มีความคึกคะนองเอาแต่ใจ รวมไปถึงความอิจฉาริษยาไม่ยอมใครง่ายๆ เมื่อไม่มีการยอมจึงนำไปสู่เหตุการณ์ที่เลวร้ายจากความประมาทและวิธีแก้ไขที่แย่ยิ่งกว่าจากความผิดที่ต้องการปกปิดความจริง ดังนั้นไม่ว่าจะคนไหนหรือตัวละครใดล้วนเป็นสีเทาทั้งสิ้น
เมื่อพูดถึงความสยองนับว่ามีความโหดระดับหนึ่ง แต่อาจจะไม่ได้มากมายนักกับฉากฆ่า เว้นจะรู้สึกว่าการเลือกให้ตัวละครหลักหรือเหยื่อเป็นผู้หญิงเกือบหมดให้ความรู้สึกที่รุนแรง เนื่องจากเพศหญิงมักมาพร้อมกับความอ่อนแออยู่เสมอ ซึ่งเรื่องนี้พยายามให้เห็นความแกร่งของแต่ละคนที่พยายามขัดขืนสู้เอาตัวรอดแม้จะต้องจบชีวิตลงอย่างง่ายดายก็ตาม กระนั้นในความง่ายดายไม่รู้สึกเป็นเรื่องน่าตะหงิดใจหรือรู้สึกตัวละครทำผิดพลาด ฉะนั้นในความน่าจะเป็นอย่างนู้นอย่างนี้ที่มักเกิดขึ้นในสยองขวัญจึงไม่มีอะไรให้บ่นนัก
The House on Sorority Row เดิมตั้งใจทำเป็นหนังสยองขวัญแนวโรงเรียน แต่ด้วยเนื้อเรื่องที่ไม่เกี่ยวโยงกับโรงเรียนทำให้ทิศทางวัยรุ่นที่จบการศึกษาเป็นเพียงมิติตัวละครอย่างหนึ่งเท่านั้น แต่อย่างน้อยก็ดูดีกว่าให้สาวๆในเรื่องเป็นวัยรุ่นท่องเที่ยวเพราะเป็นสิ่งที่เห็นได้มากในหนังสยองขวัญยุค 80s ฉะนั้นการคุมทิศทางตัวละครจึงค่อนข้างน่าสนใจแม้จะกระจายบทได้ไม่ทั่วถึงสักเท่าไร จะเสียดายเป็นเพียงตอนจบที่ง่ายกว่าที่คิดเอาไว้มาก พอๆกับการเฉลยตัวฆาตกรที่ไม่เซอร์ไพรส์แต่ทำให้ตื่นอกตื่นใจทั้งที่มีอย่างอื่นน่าตื่นตากว่านี้
