Marrowbone (2017) | ตระกูลปีศาจ
Director: Sergio G. Sánchez
Genres: Drama | Horror | Mystery | Thriller
Grade: C+
เป็นงานกำกับชิ้นแรกหลังจากทำหน้าที่เขียนบทมาหลายเรื่อง ซึ่งที่เด่นๆคือ Orphanage (2007) ที่ถูกยกย่องให้เป็นหนังหักมุมยอดเยี่ยมเรื่องหนึ่งที่มุ่งเน้นความสัมพันธ์ตัวละครและปริศนาอย่างลงตัว และ The Impossible (2012) หนังจำลองเหตุการณ์สึนามิที่เกิดขึ้นในประเทศไทยปี 2004 (พ.ศ. 2547) ที่เล่าผ่านความสัมพันธ์ครอบครัวที่แสนหดหู่และสิ้นหวังจนแทบหมดกำลังใจ โดยที่เกริ่นๆมานี่เหมือนจับทั้งสองเรื่องมารวมเป็นเรื่องเดียวกัน ไม่ว่าจะเรื่องครอบครัว ปริศนา บรรยากาศ ล้วนมีความใกล้เคียงอยู่ไม่น้อย
แมร์โรโบนส์ คือตระกูลที่ต้องมาอาศัยบ้านอันห่างไกลจากชุมชนตามคำแนะนำของแม่ (Nicola Harrison) ที่พาลูกทั้ง 4 คน ได้แก่ แจ็ค (George MacKay) พี่ชายคนโต,บิลลี่ (Charlie Heaton) น้องชายคนโต,เจน (Mia Goth) น้องสาวคนรอง และแซม (Matthew Stagg) น้องชายคนเล็กสุด ส่วนสาเหตุที่ต้องปลีกแยกจากผู้คนเพราะพวกเขาต้องใช้ชีวิตหาเลี้ยงดูกันเอง ซึ่งหลังจากนั้นไม่นานแม่เสียชีวิตและเป็นหน้าที่ของแจ็คหาเลี้ยงครอบครัวจนกว่าบรรลุนิติภาวะ ไม่เช่นนั้นทุกคนจะถูกจับแยกจากกันแล้วส่งไปยังสถานเด็กกำพร้า
ภาระหน้าที่ของแจ็คคือสิ่งที่กำลังบอกถึงปัญหาครอบครัวที่ไม่อาจใช้ชีวิตอย่างคนอื่นๆได้ มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่ออกไปข้างนอกเพื่อเข้าเมืองหาอาหารหาหนังสือมาสอนน้องๆ ซึ่งคนที่พึ่งพิงได้คือ แอลลี่ (Anya Taylor-Joy) เด็กผู้หญิงรุ่นราวคราวเดียวกับแจ็คที่เผอิญได้รู้จักกับพี่น้องแมร์โรโบนส์ แต่ใช่ทุกคนจะเป็นที่พึ่งเพราะยังมี ทอม พอร์เตอร์ (Kyle Soller) ทนายความที่รู้ความจริงของครอบครัวตระกูลนี้ว่าทำไมถึงย้ายบ้านมาอยู่ที่นี้ ซึ่งเขากำลังใช้ประเด็นนี้ในการหาผลประโยชน์ แต่ยังไม่รู้ว่าครอบครัวนี้ไม่มีแม่คุ้มครองอีกแล้ว
ความน่าสงสัยมีเกือบตลอดทั้งเรื่อง โดยเฉพาะช่วงแรกๆที่เริ่มต้นหาที่อยู่ใหม่และมีแม่ที่พยายามสอนการก้าวข้ามอดีตว่าการมาอยู่บ้านหลังนี้คือชีวิตใหม่ แล้วอะไรคืออดีตที่ผ่านมา? ความจริงที่ไม่มีการพูดถึงเลยแม้แต่คนเดียว รวมไปถึงการเล่าเรื่องเป็นเส้นตรงที่ไม่นึกย้อนอดีตทำให้หลายอย่างเต็มไปด้วยปริศนา บางครั้งบทสนายังกำกวมเหมือนกำลังพูดถึงบางสิ่งแต่บอกไม่ได้ว่าหมายถึงอะไร หลายอย่างไม่มีคำตอบนอกจากคำถามที่เกิดแล้วเกิดอีก ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลนี้ทำให้น่าติดตามเพื่อรอการเฉลย
ปริศนาทั้งหมดจะถูกเฉลยในตอนจบแบบรวดเดียวและต่อเนื่อง ที่สำคัญยังชวนให้หักมุมพอสมควรเพราะไม่ได้มีแค่เรื่องสองเรื่องเท่านั้น ซึ่งการเฉลยความจริงทำได้ค่อนข้างดีในการนำมาประติดประต่อให้สอดคล้องกันทั้งหมด ทำให้ความไม่สมเหตุสมผลหรือการไม่รู้อะไรเลยเป็นสิ่งที่เข้าใจในทันที ทว่าการหาช่องทางเฉลยความจริงที่ซ่อนอยู่ออกจะธรรมดาและง่ายไปสักหน่อย เนื่องจากบทบาทของแอลลี่และทนายทอมในฐานะคนนอกไม่ได้โดดเด่นมากนัก ทำให้การมารับรู้ความจริงเกี่ยวกับคนในตระกูลนี้จึงดูห่างไกล แต่การเน้นความสัมพันธ์ภายในพี่น้องทำให้ตอนจบเป็นเรื่องหดหู่ทันทีจากการที่ได้ใกล้ชิดกับตัวละครเหล่านี้
Marrowbone มีจุดเด่นอย่างแรกคือโปรดักชั่นที่ทุ่มเทให้กับฉากและบรรยากาศ ทำให้ได้อารมณ์ที่ลึกลับและน่าหวาดกลัวจนลึกๆแล้วไม่ต่างกับหนังผีเรื่องหนึ่ง ทว่าด้วยอารมณ์ที่หดหู่และลึกลับยังไม่อาจตราตรึงให้นึกติดตามตลอดเวลา บางจังหวะเล่าเรื่องช้าและให้ความสำคัญกับรายละเอียดของตัวละครภายในครอบครัวมากเกินไปจนหลงลืมบุคคลภายนอกที่เป็นชนวนสำคัญในไคล์แม็กซ์ ดังนั้นตอนจบจึงดูราบเรียบและง่ายดายผิดกับความจริงที่ซับซ้อนยากจะคาดเดา ถ้ามีการแบ่งหรือตัดออกไปบ้างจะไม่รู้สึกว่าเกินไปเลย แต่อย่างน้อยเรื่องภายในครอบครัวของพี่น้องเหล่านี้ก็ถึงอารมณ์พอๆกับโทนหนังไม่มีผิด
