The Boat (2018) | B
Director: Winston Azzopardi
Genres: Horror | Mystery | Thriller
เปิดเรื่องไม่ทันไรก็เห็นชายคนหนึ่ง (Joe Azzopardi) เดินขึ้นเรือลำเล็กออกทะเลหาปลา จากนั้นเจอกับเรือปริศนาที่ไร้ผู้คนจึงตัดสินขึ้นสำรวจเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น แต่แล้วเจ้ากรรมเรือลำเล็กที่ตัวเองนั่งมาได้หายไป ทำให้ต้องใช้เรือปริศนาดังกล่าวกลับบ้านแทน ทว่าเรือหายได้เรือใหม่ก็ใช่จะดี เพราะทุกอย่างแทบไม่สามารถใช้งานได้ เข็มทิศพัง เครื่องยนต์ดับ แล้วที่แย่ไปกว่านั้นคือมีบางอย่างผิดปกติ ทำให้เขาเชื่อว่านี่ไม่ใช่เรือร้างธรรมดาเสียแล้ว
ทั้งเรื่องแสดงอยู่คนเดียว ฉะนั้นเรื่องจะเป็นยังไงต่อไปต้องพึ่งพลังการแสดงพอสมควร แน่นอนว่านักแสดง Joe Azzopardi สามารถแบกรับเอาไว้ได้ทั้งเรื่อง แต่ถามว่าพลังการแสดงจำเป็นมากแค่ไหน โดยส่วนตัวมองไม่ค่อยจำเป็นสักเท่าไรสำหรับเรื่องนี้ จะคุยจะสื่อสารก็ล้วนเกิดขึ้นจากตัวเองแสดง ไม่ต้องทำปฏิสัมพันธ์กับใครนอกจากให้คนที่ดูอยู่เชื่อว่าตัวละครนี้ทำอะไรได้บ้าง แล้วจากที่เห็นมีความน่าเชื่อถือในทักษะเป็นอย่างดี
ถ้าเป็นคนธรรมดาทั่วไปคงไม่ลุ้นหรือแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้รวดเร็วและแม่นยำขนาดนี้ จากในเรื่องไม่บอกว่าคือใครนอกจากเป็นประมงคนหนึ่งเท่านั้น แล้วจากสิ่งที่ทำเป็นการแสดงความคิดความอ่านที่รอบคอบ จัดการปัญหาตามขั้นตอนอย่างใจเย็น จากตรงนี้ทำให้เชื่อว่าการเอาตัวรอดท่ามกลางทะเลที่กว้างใหญ่จะสามารถกลับขึ้นฝั่งได้ไม่ยาก ทว่าในความผิดปกติก็เกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อเรือที่ใช้อยู่ถูกขัดขวาง ซึ่งนั้นทำให้เกิดคำถามที่แท้จริงมีเพียงเขาคนเดียวจริงหรือไม่
เจอเรือแล้วเรืออีกลำหายไปอย่างไม่ทราบสาเหตุว่าหลอนแล้ว แต่นี่ยิ่งแก้ไขยิ่งเหมือนถูกแกล้งจากใครสักคนที่ไม่รู้อยู่ตรงไหน เรือไม่ได้ใหญ่แต่หายังไงก็ไม่เจอ มีอุปสรรคเรือเกือบล้มก็ยังไม่โผล่หัวออกมา จนแล้วจนรอดยังบอกไม่ได้ว่าเป็นความบังเอิญหรือใครสักคนทำกันแน่ ในใจก็คิดสิ่งที่ตัวละครเจอเป็นเรื่องหลอนไปเองหรือเปล่า จนกระทั่งในตอนจบถึงได้กุมขมับหนักกว่าเดิม
"เปิดเผยเนื้อหาสำคัญ"
ลุ้นมาตลอดทั้งเรื่องว่ามีคนอื่นบนเรือหรือไม่ ซึ่งบางช่วงได้ใส่ความลึกลับในจุดนี้ให้สงสัยว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น คนหายไปไหนหมด ข้าวของเครื่องใช้อยู่ครบ แทบไม่มีร่องรอยการต่อสู้ เป็นเรือร้างเกือบสมบูรณ์ แต่ด้วยสถานการณ์ที่ต้องเจออุปสรรคมาเรื่อยๆทำให้ข้อสงสัยเริ่มเข้าเค้ามากขึ้น แต่หนังยังเล่าในลักษณะกึ่งจริงกึ่งหลอก ไม่ให้เห็นหรือรู้มากเท่าที่ตัวละครรู้ ฉะนั้นในความไม่รู้และคิดมากกลายเป็นความกังวลที่ยิ่งเครียดเพิ่มขึ้น
ช่วงที่หนังเริ่มเฉลยก็ยังหลีกเลี่ยงคำตอบที่ชัดเจน สรุปแล้วเรือลำนี้คืออะไร มาจากไหน ใครคือคนที่แอบทำร้าย ทำไปเพื่ออะไร ไม่มีคำตอบให้เห็นเลยสักอย่าง เรือจะขับเองก็ไม่ได้ถ้าไม่มีคนควบคุม ซึ่งเจ้าคนปริศนาคือใครและแอบอยู่ไหนก็ไม่บอก รู้แค่ว่าตอนจบคือจุดที่หนังได้เริ่มต้นขึ้น สร้างความเซอร์ไพรส์ด้วยการหักมุมขั้นรุนแรง เมื่อเรือดังกล่าวได้วิ่งมาจอดที่ท่าก่อนจะลอยหายไป เหลือเพียงตัวละครดังกล่าวที่ก้าวขึ้นฝั่งแล้วเผอิญเจอเรือลำเล็กที่หายไปตอนต้นเรื่อง
ไม่น่าเชื่อต้องเชื่อ อุตส่าห์คิดมาตลอดจะเป็นเรือผีหรือเรือที่มีคนแอบซ่อนอยู่กันแน่ ซึ่งช่วงแรกหนังมาแนวหลอนเหนือธรรมชาติ ผ่านสักระยะเริ่มเป็นแนวซ่อนหาที่เริ่มสมเหตุสมผล แต่ในเมื่อจบในลักษณะวนกลับมาที่เดิม จะหาข้อเปรียบเทียบหรือนัยยะก็คงยากสักหน่อย เพราะตัวหนังไม่ทิ้งหรืออธิบายให้เข้าใจในทันที ในความคล้ายคลึงเกี่ยวกับเรือและมีการวนลูปก็คงไม่พ้นหนังสยองขวัญอย่าง Triangle (2009) ที่หยิบตำนานกรีกผู้ต้องคำสาปกลิ้งหินขึ้นภูเขาไม่รู้จบ
ซิซีฟัส (Sisyphus) คือผู้ต้องคำสาปกลิ้งหินขึ้นยอดภูเขา แต่จะกลิ้งหินขึ้นสักกี่ครั้งต้องร่วงลงมาทุกครั้ง เป็นเช่นนี้ไม่จบไม่สิ้น ส่วนสาเหตุมาจากผิดสัญญากับ ฮาเดส (Hades) ซึ่งให้คำสัญญาว่าจะกลับมาหลังจากอนุญาตให้ฟื้นจากความตายเพื่อไปอำลาภรรยาให้จัดงานศพ แต่กลายเป็นว่าโกงความตายไม่ยอมกลับมาตามสัญญา ทำให้ถูกสาปด้วยความโกรธแค้น
การที่ตัวละครในเรื่องพบความยากลำบากก็ไม่ต่างกับกลิ้งหินขึ้นภูเขา เมื่อขึ้นฝั่งก็พบว่าเป็นสถานที่เดิมที่ตัวเองจากมา เทียบได้กับหินที่กลิ้งลงจากภูเขามาที่เดิม แต่จุดสำคัญที่ห้ามละสายตาคือชื่อเรือที่เผอิญใช้คำว่า Aeolus ซึ่งชื่อนี้มีความหมายคือชื่อของเทพแห่งลมหรือผู้พิทักษ์ลม สามารถบังคับเรือให้แล่นได้อย่างอิสระตั้งแต่เด็ก อีกทั้งปฏิบัติหน้าที่ไม่ขาดตกบกพร่องจึงได้รับมอบหมายดูแลเทพแห่งลมทั้ง 4 ทิศ โดยจะปล่อยเทพแห่งลมประจำทิศต่างๆตามความเหมาะสม ฉะนั้นตัวละครในหนังอาจมีสถานะเป็นเทพแห่งลมประจำทิศนั้นๆ ในทางกลับกันอาจไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง นอกจากเป็นผู้อาศัยพาหนะนำทางบนน้ำแค่นั้น
