Basket Case 3 (1991) | มันแอบอยู่ในตระกร้า 3 | C+
Director: Frank Henenlotter
Genres: Comedy | Horror
กลับมาต่อเนื่องหลังจากภาคที่แล้ว ดเวน (Kevin Van Hentenryck) เกิดสติแตกที่ต้องผิดหวังในความรักเพราะคิดว่าคนที่ตัวเองรักคือคนปกติเหมือนเขา แต่กลายเป็นว่าไม่ต่างกับตัวประหลาดที่มีร่างกายไม่เหมือนคนปกติ ทำให้เขารู้สึกเคว้างคว้างจนต้องทำร้ายคาร์ไลล์ พี่ชายหรือแฝดที่เกิดมาตัวติดกัน แต่ต่างกันที่ไม่มีร่างกายสมประกอบ มีเพียงแขนและหน้าตาที่รวมเป็นก้อนไม่ต่างจากชิ้นเนื้อชิ้นหนึ่ง
ภาคแรกคือหนังสยองขวัญที่มีความโหดและคัลท์ระดับหนึ่ง แต่แล้วความสยองขวัญได้เปลี่ยนไปเป็นขบวนการตัวประหลาดที่รวมไว้ที่เดียวกันในภาคสอง ลดความโหดลงจนเค้าความสยองเปลี่ยนเป็นตลกร้าย กระทั่งในภาคสามไม่ต่างกันกับภาคสองที่เล่าถึงกลุ่มตัวประหลาดหรือคนที่เกิดมาพิการ (พิกลพิการจนบิดเบี้ยว) ซึ่งเน้นไปที่พัฒนาการความรักของคาร์ไลล์หลังจากเจอเนื้อคู่ของตัวเอง (ได้ไง) จนมีอะไรต่อมิอะไรเกิดลูกตัวน้อยๆเป็นโหลเลยทีเดียว
ความรักเป็นไปได้สวยจน ป้ารูธ (Annie Ross) ผู้ที่คอยอุปถัมภ์ตัวประหลาดและคนอื่นๆมีความสุขกันถ้วนหน้า ทว่าความสุขที่มาไม่ทันไรต้องเป็นเรื่องเศร้า เมื่อมีคนเห็นลูกๆของคาร์ไลล์แล้วแอบขโมยไปเพื่อแลกเงินรางวัล จึงเป็นเหตุให้ตัวประหลาดทั้งหลายต้องออกตามหาก่อนที่เรื่องจะบานปลายไปมากกว่าเดิม
มาหนนี้ความน่าดูไม่ค่อยเท่าไร เพราะคิดว่าเนื้อเรื่องไม่น่ามีอะไรที่มากนี้อีกแล้ว ส่วนประเด็นไม่ต่างกับภาคสองที่พูดถึงการใช้ชีวิต แม้ร่างกายจะผิดเพี้ยนไม่เหมือนคนปกติก็ใช่ว่าจะไม่มีสิทธิ์อยู่ร่วมกันได้ ซึ่งประเด็นนี้ได้นำมาขยายให้กว้างขึ้นจากที่ขอความเป็นส่วนตัว เพราะสังคมภายนอกคงยอมรับไม่ได้อยู่แล้ว แต่เมื่อถูกกดขี่จึงต้องออกมาใช้สิทธิ์ของตัวเองให้ทุกคนได้เห็นได้รู้ว่ามีตัวตนอยู่จริง เพื่อจะได้เลิกกลัวเลิกเข้าใจผิดกันเสียที
ยอมใจ Frank Henenlotter ที่ทำหน้าที่เป็นผู้กำกับและเขียนบทเอง ซึ่งสไตล์ภาคแรกกับสองภาคหลังจากนั้นคนละทิศคนละทางเลย แต่ความสร้างสรรค์ที่จะขยับขยายให้ไกลกว่าเดิมทำให้หนังคัลท์ธรรมดาไม่ธรรมดาอีกต่อไป ส่วนใครชอบแนวๆตัวประหลาดผิดรูปผิดร่าง (ไม่ใช่สัตว์ประหลาดหรือเอเลี่ยนแต่เป็นคน) น่าจะชอบกันอยู่บ้าง โดยเฉพาะความแหยงๆที่ขยันกันแต่งหน้าเมคอัพกันเสียจริง ถ้าใครสังเกตจะเห็นว่ามีมากกว่าภาคสองอีก ไปโผล่มาจากไหนอีกก็ไม่รู้
เอาเป็นว่าคงหาความสยองขวัญแบบภาคแรกไม่ได้อีกแล้ว เพราะฉากฆ่าทำให้รุนแรงแบบตลกร้าย จะไม่เลือดออกหรือเป็นแผลเหวอะหวะให้รู้สึกสะอิดสะเอียน ตัวอย่างฉากบีบคอที่เติมแต่งให้ลูกตาถลนออกจากเบ้า กัดที่หน้าจนยืดออกมา (เนื้อคนหรือยางยืดเนี้ย) ยังไม่รวมไปถึงไคล์แม็กซ์ที่ประดิษฐ์หุ่นมาสู้ แน่นอนว่าไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย เหมือนกับว่าสยองขวัญอย่างเดียวคงไม่เหมาะ คัลท์ทั้งทีต้องแต่งเติมให้แปลกแหวกแนวให้สุด
