Once Upon a Time... This Morning (1994) | กาลครั้งหนึ่งเมื่อเช้านี้ | A-
Director: บัณฑิต ฤทธิ์ถกล
Genres: Drama
ปัญหาสังคมอย่างหนึ่งที่พบเจอได้ทุกที่ทั่วสากลโลกคือครอบครัว ซึ่งคนที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดคือคนที่ยังขาดความเข้าใจในโลกกว้างที่ซับซ้อนดังเช่นลูกๆที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ทำให้ทุกครั้งที่เกิดปัญหาจะสะเทือนจิตใจเป็นภาพจำในอดีต
กาลครั้งหนึ่งเมื่อเช้านี้ คือเช้าที่มีความสุขเพราะทุกคนได้ย้ายที่อยู่ใหม่ ทว่าไม่ใช่ทุกคนได้ไปจริงๆ เมื่อ ดำรง (สันติสุข พรหมศิริ) กับ อาภา (จินตหรา สุขพัฒน์) ตัดสินใจแยกกันอยู่ด้วยเหตุผลบางประการ ทำให้ โอ๋ (มาตัง จันทรานี), อ้น (ปรมัติ ธรรมมล) และ อั้ม (ชาลี ไตรรัตน์) พี่น้องทั้งสามที่อายุยังน้อยต้องเสียใจที่พ่อกับแม่เลิกกัน
การแยกย้ายจากกันครั้งนี้ได้ทำให้ลูกๆทั้งสามต้องตามไปอยู่กับแม่ กระนั้นหาได้มีความสุขจากการขาดพ่อ ทำให้พี่น้องทั้งสามวางแผนหนีจากแม่ไปหาพ่อ ซึ่งระหว่างเดินทางเข้าไปพัวพันกับด้านมืดของสังคมอย่างไม่รู้ตัวและต้องเอาตัวรอดโดยที่ไม่มีพ่อแม่
เปิดเรื่องได้รวดเร็วกับปัญหาครอบครัวที่แยกกันอยู่ สิ่งที่ขาดไปคือสาเหตุของปัญหาที่แน่ชัดว่าทำไมถึงเลือกแบบนี้ แม้แต่ลูกๆยังงงและเสียใจในสิ่งที่เกิดขึ้น แต่พอเล่าเรื่องไปสักระยะหนึ่งจะเห็นว่าแม่นั้นมีความพยายามเรื่องงานของตัวเอง อยากผลักดันให้ตัวเองประสบความสำเร็จ ขณะเดียวกันพ่อย้ายตัวเองไปเป็นโค้ชฟุตบอลที่บ้านเกิด แม้จะดูไม่เกี่ยวข้องก็อาจเป็นปัญหาอย่างหนึ่งที่ต่างคนต่างมีความฝันและเลือกใช้ชีวิตของตัวเอง เมื่อเป็นครอบครัวใหญ่จึงมีเรื่องทะเลาะเพราะความเห็นไม่ตรงกัน
แม้ปัญหาแยกทางจะกำกวมไม่ชัดเจนและสถานะของพ่อกับแม่เหมือนมีคนอื่นด้วยนั้น แต่ท้ายที่สุดไม่ได้รับการเฉลยเป็นจริงเป็นจังประเด็นนี้สักเท่าไร คนที่ถูกเล่ามากที่สุดคือฝ่ายที่อยู่สถานะลูกของทั้งสองที่ต้องฝ่าฝันโลกภายนอก
การประติดประต่อเรื่องราวได้สนุกและลุ้นกับการเจอสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างไปจากเดิม มิหนำซ้ำสะท้อนสังคมด้านมืดที่รู้ว่ามีแต่ไม่ค่อยสนใจให้กลายเป็นเรื่องใกล้ตัว การโยงปัญหาครอบครัวให้เข้ากับปัญหาเด็กไร้บ้านและทำงานผิดกฎหมายจึงเป็นเรื่องสำคัญ
โลกของเด็กที่เข้าไปในโลกอาชญากรคือฝันร้ายของทุกคนที่หนีไม่ได้ การถ่ายทอดเรื่องราวของเด็กที่ถูกจับชวนให้หดหู่ถึงสภาพความเป็นอยู่ แม้จะไม่หนักหนาสาหัสน่าสะเทือนใจเพราะถูกเลี้ยงอย่างดีเพื่อใช้งานทำกำไร แต่จะหนีจากอโคจรเห็นจะเป็นได้ยาก
สไตล์การเล่าเรื่องทำให้ทุกอย่างเต็มไปด้วยปัญหาที่เหมือนแก้ง่าย แต่พอถึงเวลาต้องแก้ไขจริงๆกลับไม่ใช่เรื่องง่าย ทำให้อุปสรรคที่เจอแต่ละครั้งชวนให้เครียดเพราะความไม่เต็มใจ กระนั้นภายใต้ความเครียดยังมีจังหวะผ่อนคลายจากมุกตลกร้ายและการดูแลเอาใจใส่ของพี่ที่เล่านิทานให้น้องฟังอย่างละมุนละไม
น่าเสียดายที่ยังไงเสียเรื่องราวเป็นไปตามสูตรสำเร็จ ไม่ได้แหกกฎเกณฑ์หรือกล้าพอจะเล่าให้ผิดหวัง ทำให้ปมบางประการคลี่คลายง่ายดายทั้งที่เป็นปัญหาครอบครัวที่มีความซับซ้อนมากกว่านั้น แต่หากมองเป็นเรื่องผจญภัยที่ฟันฝ่ามาด้วยกันเพื่อพิสูจน์ความรักก็พอหยวนๆล่ะนะ
