The Haunting of Bly Manor (TV Mini Series 2020) | บลายเมเนอร์ บ้านกระตุกวิญญาณ | A
Creators: Mike Flanagan
Genres: Drama | Horror | Mystery | Thriller
ภาคต่อ The Haunting of Hill House (TV Mini Series 2018) ที่อาจเรียกไม่ได้เต็มปากเพราะไม่มีเนื้อหาเกี่ยวเนื่องกัน เมื่อดานี่ เคลย์ตัน (Victoria Pedretti) ต้องมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กในคฤหาสน์บลายที่ยิ่งอยู่ยิ่งพบความผิดปกติ
สำหรับสี่ตอนแรกอาจดูธรรมดาและปมไม่ขยับไปไหนเลย แต่หลังจากนั้นคือการใส่ความจริงและการร้อยเรียงที่ใช้สมาธิสูงมาก ไม่เคยเจอการตัดต่อเรื่องราวที่ทับซ้อนแบบนี้มาก่อน ยอมรับว่าแอบอึ้งที่ตัดข้ามไปมาแบบนั้น อีกทั้งสอดแทรกอุปมาอุปไมยไว้อีก ทำให้ความธรรมดากลายเป็นความวิเศษทันที
การร้อยเรียงเรื่องราวที่เดี๋ยวคนนี้ทีคนนั้นทีทำให้เกิดความน่าตกใจและความน่าปวดหัว ซึ่งเป็นการทดสอบคนที่ดูอยู่ว่ามีความตั้งใจมากน้อยแค่ไหน หากมีการตกหล่นอาจพบความงงได้หลายชั่วขณะ ซึ่งกว่าจะเฉลยให้เข้าใจกระจ่างชัดต้องเก็บข้อมูลไว้จนถึงตอนที่ 8 ที่เป็นการเล่าถึงประวัติความเป็นมา (ทั้งหมด 9 ตอนจบ)
แม้จะดูเหมือนซีรีส์ที่ใช้พลังงานสูงเพราะอัดแน่นด้วยปริศนาและปมตัวละครที่ต้องมาคิดวิเคราะห์ แต่เอาเข้าจริงแทบไม่มีปริศนาไหนที่ซับซ้อนซ่อนเงื่อน แค่ความไม่ยอมบอกตรงๆ แล้วเลือกใช้ในรูปแบบนามธรรมเป็นส่วนใหญ่ ถ้าใครจะชอบน่าจะชอบไปเลย ส่วนคนที่ไม่ชอบพอเข้าใจได้เพราะเน้นเรื่องของชีวิตมากกว่าภูติผีวิญญาณ
การให้มิติการเป็นผีเพราะมีห่วงหรือความแค้นในใจแสดงให้เห็นการจมปลักได้ชัดเจนมาก ไม่ใช่แค่ไปไหนไม่ได้ แต่รวมถึงการติดในวังวนปมของตัวเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่ชอบอย่างมากเพราะเป็นการเล่นกับเวลาและความรู้สึก การเป็นผีก็ใช่จะทำได้ทุกอย่างตลอดเวลา มีความเจ็บปวด มีความปรารถนา มีความดิ้นรนต้องการชีวิตของตัวเองกลับมาอีกครั้ง
นอกจากเรื่องของผีและความหลอนที่หนักไปทางดราม่าแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นยังมีกับเหล่าคนเป็นที่มีความอึดอั้นในใจ มีความรู้สึกผิดจนต้องเกิดตัวตนขึ้นมาอีกคนภายในใจ ทุกครั้งที่เกิดความรู้สึกผิดจะต้องมีคำถามหรือความเห็นที่แตกออกมาเป็นสองทาง ความสับสน ความขัดแย้ง ที่เกิดขึ้นกลายเป็นเรื่องน่าหดหู่ที่ไม่แน่ใจกับการเห็นใจหรือสมควรได้รับจากความจริงที่ตัวเองก่อเอาไว้
แทบจะหาความเป็นประเภทสยองขวัญไม่เจอ เนื่องจากหนักไปทางดราม่ากับเรื่องของชีวิตที่เกิดขึ้น มีทั้งสุขและทุกข์จนแทบไม่ใช่หนังผีอีกต่อไป แค่มีผีเป็นส่วนหนึ่งขององค์ประกอบเท่านั้น ต้องยอมรับว่าผู้กำกับ Mike Flanagan ถ่ายทอดความรู้สึกที่สัมผัสได้จากความเป็นกันเองของตัวละคร ทำให้ผีหรือคนต่างมีความเจ็บปวดด้วยกันทั้งสิ้น
