Dog Gone (2023) หมาหลง

Dog Gone (2023) | หมาหลง | C+
Director: Stephen Herek
Genres: Biography | Drama | Family

อ้างอิงจากเรื่องจริงที่ถูกนำมาเขียนหนังสือชื่อ Dog Gone: A Lost Pet’s Extraordinary Journey and the Family Who Brought Him Home เกี่ยวกับการตามหาสุนัขแสนรักชื่อ “ก็องเกอร์ (Gonker)” ที่หายตัวเข้าไปในป่า


มีสูตรสำเร็จครบเครื่องและให้อารมณ์ Feel Good ตลอดทั้งเรื่อง ทำให้ความตึงเครียดแทบไม่เหลืออยู่เลย การวางปมประเด็นที่พร้อมจะสะเทือนใจและประทับใจแสดงออกมาโดยง่าย หากไม่คาดหวังจะรู้สึกสบายๆ (ปนหงุดหงิดที่ธรรมดาไปไหม)

สำหรับปมคือการพูดถึงฟีลดิง (Johnny Berchtold) ที่นอกจากเลี้ยงก็องเกอร์ในมหาวิทยาลัยจนจบก็คือชีวิตวัยทำงาน การได้เห็นเพื่อนมีงานทำหลังเรียนจบทำให้ตัวเองแตกต่างกว่าทุกคน อีกทั้งยังรู้สึกช้ำใจในความเป็น Loser ที่ยังหาเป้าหมายตัวเองไม่เจอ

น่าเสียดายที่ปมชีวิตหลังเรียนจบและต้องหางานทำแสดงออกมาน้อย จากที่เกริ่นนี้ได้ละลายหายไปกับการตามหาสุนัขที่ตัวเองเป็นห่วงมากที่สุด สิ่งที่พอจับเค้าได้คือการเล่าสิ่งที่ตัวเองเคยทำตอนเรียนมหาวิทยาลัย ซึ่งแสดงออกมาชัดเจนที่สุดในตอนจบที่แสดงภาพถ่ายตัวจริงพร้อมกับอาชีพที่ทำอยู่ 


อีกประเด็นที่ทำให้หนังมีอารมณ์ Feel Good มากเกินไปคือการยอมมีสัตว์เลี้ยงในบ้าน จากที่ทำท่ามีปัญหากับการเอามาไว้ในบ้านเพราะพ่อ (Rob Lowe) ไม่ยอมรับ แต่ความใจอ่อนและเชื่อมไปถึงปมในใจของแม่ (Kimberly Williams-Paisley) ที่เคยมีอดีตในวัยเด็กที่เลวร้ายจากการเลี้ยงสุนัขทำให้เข้ากันอย่างมีความสุข

การที่ก็องเกอร์มีโรค Hypoadrenocorticism (HOAC) หรือ Addison’s disease ทำให้ต้องรับยาทุกเดือน ประจวบเหมาะกับการหายตัวไปในป่าจึงต้องแข่งกับเวลาก่อนอาการกำเริบ ซึ่งวิธีเล่าเรื่องจะเน้นไปที่ฝ่ายตามหาเกือบทั้งสิ้น ทำให้ไม่รู้ช่วงเวลาที่หายไปในป่าต้องเจอกับอะไรบ้าง ถ้าเพิ่มฉากนี้อาจให้อยากเอาใจช่วยเพิ่มขึ้น


การตามหาจะมุ่งเน้นไปที่ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูก ซึ่งตั้งใจปูทางถึงความไม่เข้ากันทั้งสองคน ทว่าความแตกต่างหรือความขัดแย้งถ่ายทอดออกมาได้เบามาก ทำให้ปัญหาที่เป็นเรื่องใหญ่ได้รับการแก้ไขอย่างรวดเร็ว แต่คงไม่แปลกใจเพราะทุกอย่างเน้นให้เกิดกำลังใจอยู่เสมอ

จากปมตัวละครที่มีหลายเรื่องและหลายตัวละครทำให้มีพล็อตที่เข้มแข็งได้เลย แต่วิธีการเล่าเรื่องที่เรียบง่ายและต้องการให้เข้าถึงได้ทุกเพศทุกวัยมากเกินไป ทำให้ทุกสิ่งอย่างที่เล่ามาเกิดขึ้นง่ายและแก้ไขอย่างไม่มีสะดุด โดยส่วนตัวจึงคิดว่าดูพอเพลินคือดีมากนะ แต่เอาจริงจังไม่ได้เลย

รูปภาพของฉัน
เกิดปี 2538 (1995) แค่คนที่เรียนจบสาธารณสุขศาสตร์ แต่ชอบดูหนังเป็นชีวิตจิตใจ ที่เขียนรีวิวเพราะอยากแบ่งปันความรู้สึกที่ตัวเองมีให้อ่าน และกำลังทำช่อง YouTube เกี่ยวกับหนังสือ(การ์ตูนเป็นหลัก)