House (1985) | บ้านอาถรรพ์ | โกรธกับผี | B-
Director: Steve Miner
Genres: Comedy | Fantasy | Horror
นอกจากชื่อไทย“บ้านอาถรรพ์”แล้วยังมีอีกชื่อที่ไม่รู้ว่าไปแค้นเคืองอะไรถึงตั้งชื่อนี้ออกมา แต่ถ้าดูจบแล้วจะเริ่มเข้าใจว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวละครให้ความรู้สึกนี้จริงๆ รวมไปถึงตอนจบที่มีการขึ้นเสียงทำท่าตวาดใส่อย่างไม่เกรงกลัว นั่นคือ“โกรธกับผี”
เหตุการณ์ผิดปกติได้เกิดขึ้นกับโรเจอร์ ค็อบบ์ (William Katt) นักเขียนนิยายสยองขวัญ เมื่อป้าของเขาเสียชีวิตและเขาเป็นผู้รับช่วงบ้านหลังนี้ต่อ ซึ่งในอดีตเคยเกิดเรื่องหลอนกับบ้านหลังนี้เพราะลูกชายหายตัวไปอย่างลึกลับ อีกทั้งมีปัญหากับภรรยาทำให้ต้องอยู่ตัวคนเดียวและหมดไฟในการแต่งนิยาย การกลับมาบ้านนี้อีกครั้งเพื่อหาแรงบันดาลใจและหาคำตอบที่คาใจมาตลอด
ทว่าการกลับมาบ้านที่เสมือนเป็นจุดเกิดเหตุในใจนั้น ก่อให้เกิดความพิศวงบางอย่าง ซึ่งทำให้เขาเห็นสิ่งแปลกๆ และเห็นบางสิ่งที่แปลกประหลาด สิ่งที่ไม่สามารถอธิบายได้ทำให้เกิดคำถามว่าบ้านนี้มีผีสิง หรือตัวเขากันแน่ที่หลอนไปเอง
ต้องบอกก่อนว่าช่วงแรกกับช่วงหลังให้อารมณ์ที่แตกต่างพอสมควร จากเดิมทีมาทางสยองขวัญแนวผีสิง ให้ความรู้สึกน่ากลัวและสั่นประสาท แต่ยิ่งดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ จะพบว่าไม่ใช่สยองขวัญเพียวๆ เพราะมีเรื่องเร้นลับราวกับบ้านหลังนี้สามารถเชื่อมต่อกับอีกมิติได้
อาจด้วยประเด็นไม่ซับซ้อนและตัวละครมีน้อย ทำให้ความลุ้นความตื่นเต้นไม่ค่อยต่อเนื่อง ให้อารมณ์มาแล้วปล่อยให้งงไปพักหนึ่งก่อน ซึ่งเป็นหลายครั้งจนเหมือนลีลาวางท่ามากไปหน่อย แต่ชอบความเร้นลับที่ซ่อนบางอย่างเอาไว้ พอถึงฉากเฉลยรู้สึกเซอร์ไพรส์ นั่นเพราะความไม่ตายตัวกับการตีความเกี่ยวกับบ้านผีสิงที่ไม่ใช่เรื่องของผีเสมอไป
ประเด็นที่ชวนให้คิดคือเรื่องเพื่อนบ้าน ซึ่งการอยากรู้จักเป็นเรื่องที่ดีเพราะได้มิตรใกล้บ้าน ทว่าจะมีประเภทที่เห็นว่ามาใหม่แล้วน่าจะพึ่งพาอาศัยได้จึงขอให้ช่วยอย่างไม่เกรงใจ แล้วไหนจะความอยากรู้อยากเห็นว่าภายในบ้านมีอะไรบ้าง อยู่กันยังไง ทำให้น่ากลัวกว่าผีในบ้านอีกด้วยซ้ำ
ไม่มีข้อกำจัดจะต้องเป็นผีให้ออกมาหลอนตกใจ หรือต้องทำให้สยองขวัญ ทำให้มาได้หลายรูปแบบทั้งสัตว์ประหลาด ภาพลวงตา ซึ่งชอบความหลากหลายตรงที่จะมีอะไรออกมาก็ได้ อีกทั้งเอฟเฟคยังทำได้ดีตามยุคสมัยอย่างไม่มีกั๊ก
